Aktywność fizyczna jest kluczowym elementem zdrowego stylu życia. Nie ma zdrowia ani fizycznego, ani psychicznego, bez ruchu i aktywności. Dzieci mają w sobie naturalną potrzebę ruchu i zabawy, bazując na tej wiedzy można zaszczepić w dzieciach entuzjazm do aktywnego spędzania czasu. Ale co zrobić, żeby nie zmarnować tego potencjału?
Spis treści:
Kto odpowiada za wykształcenie wśród dzieci entuzjazmu do uprawiania sportu?
Rolą rodziców i nauczycieli jest wspieranie dzieci w kształtowaniu zdrowych nawyków i pokazywanie aktywnych form spędzenia wolnego czasu. To rodzice zapisują dzieci na dodatkowe zajęcia sportowe, ale i sami pokazują, że aktywność fizyczna jest naturalną częścią ich życia. Nauczyciele natomiast edukują i stwarzają warunki do bezpiecznej aktywności na przestrzeni szkolnej. To tutaj dzieci uczą się zdrowej rywalizacji, zasad fair play, smakują zwycięstwa lub radzą sobie z porażką – pod czujnym okiem nauczyciela. Co sprawia jednak, że niektóre dzieci tracą zainteresowanie aktywnością fizyczną i najzwyczajniej przestają ją lubić?
5 wskazówek dotyczących wzmacniania aktywności fizycznej wśród dzieci
- Pozwól eksplorować. Dziecko co semestr zmienia zdanie? Judo, rolki, basen a teraz badminton? To może być męczące... Zajęcia mają różne lokalizacje, w innych dniach i godzinach. Ciężko to czasami zgrać z obecnym harmonogramem dnia. A jeszcze obawiasz się, że taka niekonsekwencja wyrabia w dziecku złe nawyki szybkiego porzucania zadań. Nic bardziej mylnego. Skąd dziecko ma wiedzieć, czy zapała miłością do koszykówki nie próbując w nią grać? Musi pewne rzeczy poznać i ocenić co zrobić z tym dalej. Zmuszanie do kontynuowania aktywności mimo niechęci wcale nie nauczy dziecka dyscypliny. Ale może skutecznie zniechęcić do wszelkiej aktywności fizycznej. A przecież nie o to chodzi.
- Nie porównuj. „Zobacz jak Franek szybko biega. Ty najwyraźniej za mało się starasz”. Porównywanie nie wzbudza motywacji do działania. Budzi w dzieciach poczucie niższości i ufność w to, że jest się niewystarczająco dobrym. Sport przestanie być przyjemnością, jeśli będzie budzić negatywne emocje i obniżać samoocenę. Zamiast tego chwal dziecko i jego wysiłki. Bardzo tego potrzebuje.
- Nie nastawiaj na efekt. Pokaż dziecku, że samo uprawianie sportu jest przyjemnością. Nie tylko wygrywanie konkursów i zdobywanie medali. Samo pływanie, granie w piłkę czy chodzenie na gimnastykę jest przyjemne. Nie straćcie z oczu tego, co najważniejsze.
- Mów, o tym, że to z miłości i szacunku do ciała. Gdy Ty również jesteś osobą aktywną – pokaż dziecku, że to dlatego, że Twoje ciało i jego dobra kondycja są dla Ciebie ważne. Na siłownię idziesz, bo dbasz o siebie, szanujesz swoje ciało, a nie dlatego, że go nienawidzisz i zjadłeś za dużo słodyczy. Aktywność fizyczna to nie kara za zjedzenie zbyt dużej ilości jedzenia!
- Bądź wzorem do naśladowania. Dzieci nie słuchają tak uważnie tego co mówisz – jak uważnie obserwują to, co robisz. Jeśli zobaczą, że czerpiesz radość z aktywności fizycznej, będą bardziej skłonne również wybierać taką formę spędzania wolnego czasu.
Moje dziecko już nie lubi sportu – czy wszystko stracone?
Nie. Nic nie jest stracone. Może Twoje dziecko nieco się zniechęciło – powodów może być mnóstwo. Natomiast nie oznacza to, że nie zainteresuje się ponownie sportem i aktywnym spędzaniem czasu. Obserwuj dziecko, rozmawiaj o tym co lubi, zobacz z kim i jak spędza najwięcej czasu. Na początku zachęcaj do wspólnych aktywności kojarzonych bardziej z zabawą niż sportem (taniec do ulubionej piosenki, spacer w poszukiwaniu skarbów, itp.). Z czasem, metodą małych kroków, próbuj znaleźć taką aktywność, którą dziecko najbardziej lubi, w grupie rówieśniczej, w której czuje się dobrze. Pozbywaj się dystraktorów odciągających dziecko od ruchu – np. ogranicz czas ekranowy. Najważniejsze jest, aby dziecko czuło się dobrze i znalazło formę aktywności, która sprawia mu przyjemność.
