facebook instagram youtube

W ostatnich latach coraz więcej dzieci i młodzieży zmaga się z problemami zdrowia psychicznego – od zaburzeń lękowych po depresję i trudności z koncentracją. Sytuację pogłębiła pandemia COVID-19, a szkoły muszą dziś nie tylko edukować, ale także chronić dobrostan uczniów. Jednym z obiecujących rozwiązań jest wprowadzenie praktyk mindfulness. Jak pokazują badania i doświadczenia nauczycieli mindfulness pomaga dzieciom lepiej radzić sobie z emocjami, stresem i wyzwaniami codzienności. Czy uważność może stać się kluczowym narzędziem profilaktyki zdrowia psychicznego w polskiej edukacji?

Kryzys zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży w Polsce – wyzwania dla edukacji

W Polsce można zaobserwować rosnący problem dotyczący zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży, który staje się jednym z najpoważniejszych wyzwań współczesnej edukacji i wychowania. Szacuje się̨, że w Polsce wskaźnik rozpowszechnienia zaburzeń psychicznych w populacji ogólnej dzieci i młodzieży jest zbliżony do światowego i wynosi 13–16% (Moskalewicz, Wciórka, 2021). Nie będzie więc przeszacowaniem uznanie, że mierzymy się obecnie z kryzysem zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży.

Z ostatniego „Kompleksowego badania stanu zdrowia psychicznego społeczeństwa i jego uwarunkowań – EZOP II (Moskalewicz, Wciórka, 2021), prowadzonego w latach 2018–2020, wyczytać można, że w Polsce zaburzeń w obszarze zdrowia psychicznego doświadcza ponad pół miliona dzieci w wieku 7–17 lat, z czego ponad 200 tys. dzieci w wieku 7–11 lat. Zaburzenia lękowe (8,1%) stanowią najczęstsze trudności w młodszej grupie wiekowej. Z tego samego badania wynika, że wraz z wiekiem rosną wskaźniki rozpowszechnienia innych zaburzeń psychicznych:

  • korzystanie z substancji psychoaktywnych,
  • zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne,
  • zaburzenia opozycyjno-buntownicze
  • zaburzenia depresyjne.

Z wiekiem problem się pogłębia. Interwencje związane z prewencją zdrowia psychicznego należy wprowadzać możliwie jak najszybciej.

Mindfulness jako narzędzie profilaktyki zdrowia psychicznego w szkole

Przyczyny tego kryzysu są wieloaspektowe. Wpływ mają na to zmiany społeczno-kulturowe, sytuacja szkolna, cyfrowa rzeczywistość, a także trudności w dalszym ciągu wynikające z pandemii COVID-19. Wyniki wielu badań wskazują, że pandemia znacząco przyczyniła się do pogorszenia zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. Wśród uczniów w wieku szkolnym nasiliły się:

  • stany lękowe,
  • poczucie osamotnienia,
  • uzależnienia od telefonu,
  • zachowania autoagresywne,
  • zaburzenia depresyjne,
  • zaburzenia odżywiania i koncentracji uwagi (Pyżalski, 2021).

Ogromny niepokój budzą również doniesienia z badań, gdzie wskazuje się, że poziom odczuwanego przez dzieci szczęścia, radości czy przyjemności jest coraz niższy (Hawn, Holden 2013).

Czynniki ryzyka i czynniki chroniące w środowisku szkolnym

Wszelkie rekomendacje skupiają się na zaleceniach dotyczących podejmowania takich działań, które mają na celu minimalizowanie czynników ryzyka prowadzących do zaburzeń psychicznych przy jednoczesnym wzmacnianiu i kształtowaniu zasobów sprzyjających utrzymaniu zdrowia psychicznego (Kluczyńska, Sokołowska 2023)

 

Wśród czynników ryzyka rozwoju zaburzeń zdrowia psychicznego dzieci wyróżniamy:

  • czynniki genetyczne (np. historia zaburzeń psychicznych w rodzinie),
  • biologiczne (np. urazy mózgu, zdrowie fizyczne),
  • rodzinne (np. przemoc wobec dziecka) i
  • społeczne (np. przemoc rówieśnicza, ubóstwo, izolacja społeczna).

Natomiast najważniejsze czynniki chroniące przed rozwojem problemów w obszarze zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży związane ze szkołą to m.in.: bezpieczna i wspierająca atmosfera, dobre relacje pomiędzy nauczycielami i uczniami oraz między uczniami, zdecydowana reakcja nauczycieli na agresję i przemoc w szkole, dostępność́ pomocy psychologiczno-pedagogicznej, gdy jest ona potrzebna (Szymańska, 2014).

Rola nauczyciela w budowaniu dobrostanu psychicznego uczniów

W obliczu tej sytuacji rola nauczyciela w ochronie zdrowia psychicznego dzieci jest ogromna. Zapewnienie bezpiecznej przestrzeni szkolnej, wolnej od przemocy i konfliktów oraz okazywane zrozumienie i wsparcie w trudnościach – to fundamenty dobrostanu psychicznego dzieci. Szkoła musi być miejscem, które nie tylko kształci, ale również przeciwdziała kryzysom psychicznym, oferując narzędzia i metody wspierające zdrowie psychiczne uczniów.

Jednym z efektywnych, opartych na badaniach naukowych podejść jest stosowanie praktyk mindfulness, czyli uważności, co objaśnia się jako – bycie tu i teraz. Właściwe wykorzystanie technik uważności w środowisku szkolnym może znacząco przyczynić się do redukcji stresu, lęku, poprawy koncentracji, a także budowania odporności psychicznej młodych ludzi. W tym kontekście szczególnie istotne jest spojrzenie na mindfulness jako narzędzie wspierające profilaktykę zdrowia psychicznego, wzmacniającego zasoby dziecka, które może lepiej radzić sobie z trudnościami, które napotyka.

Jak praktyka mindfulness wspiera zdrowie psychiczne dzieci?

Treningi mindfulness, zwłaszcza wykonywane systematycznie, prowadzą do prozdrowotnych zmian – zmniejszają skłonność do reagowania na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne powodujących napięcie emocjonalne i stres (Kosz-Szumska, 2022). Skupienie na chwili obecnej pozwala na wyciszenie, redukcję lęku, lepszą regulację emocji i optymizm.

Przeprowadzono w tym obszarze wiele badań potwierdzających skuteczność technik uważności.

Podsumowanie wyników tych badań pozwala na wyciągnięcie ogólnych wniosków:

  • praktyka mindfulness u dzieci nie daje niepożądanych skutków,
  • ma pozytywny wpływ na stan zdrowia i samopoczucie,
  • wzmacnia umiejętności społeczne i afektywne,
  • wykazuje korzyści dla zdrowia fizycznego, m.in. lepsza jakość snu i niższy poziom kortyzolu. (Afzal, 2020).

Wyniki badań nad wdrożeniem mindfulness w polskich szkołach

Jako potwierdzenie powyższego, przytoczę wyniki badań podjętych w latach 2019-2022 w jednej z bydgoskich Szkół Podstawowych. W ośmiu klasach 1-3 wdrożono program rozwijania uważności. Nauczyciele biorący udział w badaniu ukończyli certyfikowany kurs MBSR aby móc realizować z uczniami program oparty na rozwijaniu uważności. Co zauważono? Po zakończonej interwencji dzieci potrafiły regulować emocje w trudnych sytuacjach świadomie stosując techniki oddechowe i relaksacyjne. Lepiej radziły sobie z kontrolą myśli, były bardziej otwarte na emocje własne i innych, były bardziej skupione podczas zajęć oraz zyskały większą świadomość odczuć płynących z ciała i nauczyły się wskazywać miejsca sygnalizujące napięcie (Kosz-Szumska 2022).

W tym samym artykule, autorka wykazała również, że „ćwiczenia uważności stanowią szansę dla rozwijania wartości witalnych i hedonistycznych poprzez kształtowanie nawyków dbania o własne zdrowie, samopoczucie, dobrostan, wypoczynek, prowadzenie zdrowego stylu życia, czerpanie przyjemności z odczuć zmysłowych (…), nazywanie i rozumienie własnych emocji”. Do głównych wartości witalnych zaliczyć można:

  • dbałość o zdrowie i bezpieczeństwo,
  • prawidłowe odżywianie,
  • prowadzenie zdrowego stylu życia z uwzględnieniem ruchu ale i wypoczynku czy snu.

Wartości hedonistyczne związane są z przyjemnością, szczęściem i zadowoleniem – również ważnych czynników zdrowia psychicznego. Praktyka mindfulness wspiera więc dobrostan dzieci w obszarze tych dwóch tak ważnych wartości.

Autorka artykułu (Kosz-Szumska 2022) analizuje i przytacza również swobodne wypowiedzi dzieci, które wskazują na korzystanie z praktyk uważności również na polu pozaszkolnym. Jest to dodatkowym wzmocnieniem zdrowia psychicznego. Pozwala na wykształcenie świadomych, nakierowanych na przyszłość postaw dotyczących zachowań prozdrowotnych.

Wspierające relacje chronią przed poczuciem osamotnienia, wzmacniają bezpieczeństwo i szczęście.

Podsumowanie

Kryzys zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży w Polsce nasila się, co potwierdzają liczne badania i statystyki wskazujące na rosnącą częstotliwość zaburzeń, takich jak lękowość, obniżony nastrój czy uzależnienia. W odpowiedzi na ten kryzys podkreśla się potrzebę działań profilaktycznych, takich jak tworzenie wspierającej, bezpiecznej atmosfery w szkołach oraz wzmacnianie zasobów zdrowia psychicznego. Wymaga to aktywnej roli nauczycieli. Jednym z obiecujących podejść jest wprowadzanie praktyk mindfulness, które poprzez rozwijanie uważności i regulację emocji mogą wspierać zdrowie psychiczne uczniów. Liczne badania potwierdzają skuteczność technik uważności w redukcji stresu, poprawie koncentracji oraz wzmacnianiu odporności psychicznej dzieci. Przykłady wprowadzania programów uważności w szkole prowadzonych przez przeszkolonych nauczycieli pokazują, że regularne praktyki mindfulness pozytywnie wpływają na samoregulację emocji i jakość życia młodych ludzi. W związku z tym, mindfulness może stanowić wartościowe narzędzie w edukacji, które wspiera rozwój zdrowego i odpornego psychicznie pokolenia. Jest narzędziem zarówno profilaktycznym jak i terapeutycznym, co dodatkowo wzmacnia zasadność wprowadzenia go na stałe do codziennej praktyki wychowawczej i edukacyjnej w szkole.

Źródła

  1. Afzal U. (2020) Mindfulness dla dzieci, tłum. M. Ryżewska, Łódź: Studio Koloru
  2. Hawn G., Holden W. (2013) 10 minut uważności. Jak pomóc dzieciom radzić sobie stresem i strachem, tłum. M. Lipa, Warszawa: Wydawnitwo Laurum
  3. Kluczyńska S., Sokołowska E., (2023) Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży w Polsce. Wyzwania i rekomendacje. Psychologia wychowawcza NR 27/2023, 67–77
  4. Kosz-Szumska, J. (2022) Praktykowanie mindfulness jako przestrzeń do kształtowania wartości witalnych i hedonistycznych u dzieci w młodszym wieku szkolnym. Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, T. 17, nr 4, s. 109-126.
  5. Moskalewicz, J., Wciórka, J. (red.). (2021). Kondycja psychiczna mieszkańców Polski. Raport z badań „Kompleksowe badanie stanu zdrowia psychicznego społeczeństwa i jego uwarunkowania EZOP II”. Insty- tut Psychiatrii i Neurologii.
  6. Szymańska, J. (2014). Ochrona zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży w szkole. Ośrodek Rozwoju Edukacji.
  7. Pyżalski, J. (2021). Zdrowie psychiczne i dobrostan młodych ludzi w czasie pandemii COVID-19 – przegląd najistotniejszych problemów. Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka, 20(2), 92– 115.
Przejdź do treści