facebook instagram youtube
FitSchool - Pierwsze wakacje bez rodziców – jak wspierać najmłodsze dzieci podczas wyjazdu

Pierwsze wakacje bez rodziców to dla dzieci nie lada wyzwanie. To ważny krok w kierunku samodzielności i sprawdzenia swoich umiejętności do radzenia sobie w różnych społecznych sytuacjach bez obecności rodzica. Opiekunowie kolonii stoją przed trudnym zadaniem – wspierania najmłodszych podczas pierwszej rozłąki z rodzicami. Ten pierwszy wyjazd jest często tym najważniejszym – na długi czas zapisze się w pamięci dzieci. Natomiast odpowiednie podejście i przygotowanie mogą sprawić, że dziecięce wspomnienia będą dobre i umocnią w chęci realizowania kolejnych wyjazdów.

Spis treści:

W jakim wieku dziecko jest gotowe do samodzielnego wyjazdu na wakacje

Decyzja o tym, czy dziecko jest gotowe do samodzielnego wyjazdu na wakacje zależy od wielu czynników – w tym od dojrzałości emocjonalnej, umiejętności radzenia sobie w nowych sytuacjach i stopnia samodzielności. Niemniej zazwyczaj pierwsze wyjazdy wakacyjne odbywają dzieci w wieku wczesnoszkolnym 7-9 lat. Niemniej nie jest to reguła. Jeśli rodzic lub nauczyciel obserwuje, że dziecko źle reaguje na rozłąkę i wiąże się to zawsze z dużym poziomem lęku i stresu – nie ma co przyspieszać tych procesów. Najważniejsze to poczucie bezpieczeństwa dziecka. A gotowość wyjazdu nie wiąże się sztywno z granicą wieku.

5 skutecznych strategii jak wspierać dzieci, gdy tęsknią za rodzicami

Gdy coś pójdzie nie tak – przerywać wyjazd czy nie?

Bądź uważnym i świadomym opiekunem, wiedz, że mimo przygotowań i dobrego nastawienia coś może pójść nie tak. Dziecko zakomunikuje prośbę by zakończyć wyjazd wcześniej, bo jest mu źle. Przyjmij taką informację ze spokojem, porozmawiaj z dzieckiem starając się dowiedzieć, czy wydarzyło się coś co sprawiło dziecku przykrość, trudność czy wywołało niepokój i lęk. Czasami mimo przygotowań i wspierania dziecka w trudnych momentach, może okazać się, że trudy rozłąki, wrażenia związane z wyjazdem to dla dziecka za dużo. Ostatecznie, jeśli dziecko ponawia prośby o powrót do domu– nie ma co zwlekać. Ważne jest, żeby zapamiętało, że może liczyć na dorosłych – opiekunów i rodziców – i nie musi znosić trudów wyzwań, na które nie miało gotowości.
Skip to content